Βαλέρα ι Αλκαλά Γκαλιάνο, Χουάν

(Juan Valera y Alcalα Galliano, Κάμπρα, Κόρδοβα 1824 – Μαδρίτη 1905). Ισπανός συγγραφέας και πολιτικός. Ακολούθησε τον διπλωματικό κλάδο και έζησε πολλά χρόνια στο εξωτερικό: Ιταλία, Πορτογαλία, Βραζιλία, Γερμανία, Ρωσία, ΗΠΑ, Βέλγιο, Αυστρία κ.α. Λογοτέχνης με πλατιά ουμανιστική και κοσμοπολίτικη καλλιέργεια, ο Β. υπήρξε προσωπικότητα με κύρος και επιρροή στην πολιτική και πνευματική ζωή της εποχής του και πεζογράφος με σταθερή φήμη, ένας από τους σημαντικότερους Ισπανούς μυθιστοριογράφους του 19ου αι. Μολονότι ήταν μεταξύ των πρώτων που ανακάλυψαν τον Ρουμπέν Νταρίο, ήταν αντίπαλος της σχολής του συμβολισμού, όπως και κάθε νεωτερισμού στον λογοτεχνικό τομέα. Και μολονότι αντίθετος στο θεωρητικό πεδίο προς τον νατουραλισμό, δεν μπόρεσε να μην υποστεί έως ένα σημείο την επίδρασή του. Στην πεζογραφία επιδόθηκε σε ώριμη ηλικία: το 1874 εκδόθηκε το πρώτο του και πιο γνωστό μυθιστόρημα Pepita Jimenez, η τρυφερή ιστορία μιας θρησκευτικής και αισθηματικής κρίσης. Και στα επόμενα χρόνια εμφανίστηκαν άλλα επτά μυθιστορήματά του, από τα οποία τα πιο γνωστά είναι: Dona Luz (1879), Juanita la Larga (1895) και Morsamor (1899), που σχεδόν όλα έχουν ως πλαίσιο την Ανδαλουσία και είναι γραμμένα σε καθαρό και τρυφερό ύφος. Πολύ πλουσιότερο είναι το δοκιμιογραφικό έργο του Β.: δοκίμια ιστορικά, φιλοσοφικά, θρησκευτικά, πολιτικά και ηθικά, με κορυφαίο το Cartas Americans (4 τόμοι, 1889). Αρκετά πλούσια και ενδιαφέρουσα είναι και η επιστολογραφία του. Από το κριτικό έργο του και από την αλληλογραφία του προβάλλει μια περίεργη και ζωντανή προσωπικότητα, ενίοτε με οξύτητα κρίσης και διεισδυτικότητα, αλλά σε τελευταία ανάλυση περιορισμένη από τον ίδιο τον αριστοκρατισμό του και τον πνευματικό συντηρητισμό του. Εικονογράφηση για την «Πεπίτα Χιμένεθ», το πρώτο μυθιστόρημα του Ισπανού συγγραφέα και πολιτικού Χουάν Βαλέρα (φωτ. Igda).